راهنمای کامل خرید PS5 در ایران؛ مدل‌ها، ریجن‌ها، اکانت و لوازم جانبی

چند سالی است که از عرضه‌ی جهانی کنسول پلی‌استیشن ۵ سپری شده است و تقریباً در حال ورود به نیمه‌ی دوم عمر این کنسول نسل نهمی هستیم. از سوی دیگر، با آغاز فصل تابستان احتمالاً بسیاری از شما فرصت بیشتری برای تجربه‌ی بازی‌های ویدئویی و وقت گذاشتن برای آن پیدا خواهید کرد. به همین خاطر، تصمیم گرفته‌ایم یک مطلب مفصل درباره‌ی ابعاد این کنسول و راهنمای جامعی برای خرید پلی‌استیشن ۵ ارائه کنیم.

پلی‌استیشن در نسل هفتم کنسول‌های خانگی در مقایسه با نسل هشتم شرایط متفاوتی را تجربه کرد. در نتیجه‌ی همین شرایط متفاوت، فضا و بستری که پلی‌استیشن ۵ در آن عرضه شد، تفاوت‌های مهمی با پلی‌استیشن ۴ داشت. نسل هفتم کنسول‌های خانگی (نسل کنسول پلی‌استیشن ۳)، نسلی بود که سونی شروع ضعیفی را تجربه کرد و بازار را در چند سال اول آن نسل به رقبای مستقیمش واگذار کرده بود. برنده‌ی کلی نسل هفتم نینتندو بود اما ایکس‌باکس هم در سال‌های ابتدایی آن نسل عملکرد بهتری داشت. از اواسط آن نسل بود که پلی‌استیشن رفته‌رفته توانست به بازار برگردد و اگرچه در پایان نسل توانست با اختلاف اندکی بیش از ایکس‌باکس فروش داشته باشد اما نسبت کلی فروش و جامعه‌ی دارندگان دو کنسول پلی‌استیشن ۳ و ایکس‌باکس ۳۶۰ تقریباً برابر بود. با این حال، شرایط در نسل هشتم به کلی تغییر کرد. از همان ابتدا، پلی‌استیشن ۴ توانست خود را از رقبایش جدا کند و تا انتهای آن نسل یک اختلاف دو برابری و حتی بیشتر را نسبت به ایکس‌باکس وان به دست آورد. این موضوع وقتی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که به خاصیت بزرگ نسل هشتم توجه بیشتری داشته باشیم. در نسل هشتم بسیاری از گیمرها به سمت خرید بازی‌های دیجیتالی رفتند و کتابخانه‌ی یا فهرست بازی‌های دیجیتالی و در راستای آن جامعه‌ی دارندگان یک کنسول اهمیت بسیار بیشتری را پیدا کرد. اینجاست که اختلاف بیش از دو برابری جامعه‌ی دارندگان پلی‌استیشن ۴ نسبت به ایکس‌باکس وان بسیار مهم می‌شود. این باعث شد تا پلی‌استیشن نسل نهم کنسول‌های خانگی را در یک موضع کاملاً برتر در بازار آغاز کند و همین موضوع منجر به این شد که ایکس‌باکس نسل نهم را با تلاش‌های جدی‌تری آغاز کند.

چنین جایگاهی در بازار ایران هم به‌وضوح قابل‌مشاهده است. به غیر از اوایل نسل هفتم که ایکس‌باکس ۳۶۰ سریع‌تر هک شده بود و همین باعث شد توجه مخاطبان ایرانی را به این کنسول جلب کند، غالباً پلی‌استیشن در بازار ایران (همچون بسیاری از کشورهای دیگر) جایگاه ویژه‌ای را دارد و با استقبال بیشتری از سوی گیمرها مواجه می‌شود. این در حالی است که مایکروسافت هم بیکار نبوده و آن‌ها هم نسبت به نسل قبلی حضور بهتری را وعده داده‌اند و کنسول‌هایی مثل ایکس‌باکس سری ایکس‌ و ایکس‌باکس سری اس را وارد بازار کرده‌اند که مورد دوم اتفاقاً می‌تواند برای بازارهایی مثل بازار ایران کنسول قابل‌توجهی باشد اما جایگاه ممتاز و خاص پلی‌استیشن که از دلایل مختلفی نشئت می‌گیرد، باعث شده که همچنان این کنسول در نسل نهم هم بیشترین خواهان را در بازار ایران داشته باشد. از همین‌رو، بررسی ابعاد مختلف این کنسول و راهنمای جامعی برای خرید آن امری مهم تلقی می‌شود.

مسیر خلق پلی‌استیشن ۵

معمولاً مدت کوتاهی پس از عرضه‌ی یک کنسول، مراحل اولیه توسعه‌ی کنسول بعدی آغاز می‌شود. پلی‌استیشن ۵ هم در این زمینه استثنا نبود. مارک سرنی، معمار ارشد پلی‌استیشن ۴ و پلی‌استیشن ۵، مدت کوتاهی پس از عرضه‌ی موفقیت‌آمیز پلی‌استیشن ۴ فعالیت خود را در زمینه‌ی توسعه‌ی کنسول پلی‌استیشن ۵ شروع کرد. او به‌مدت دو سال شروع به نظرخواهی از توسعه‌دهندگان کرد. این رویه برای مارک سرنی و تیم توسعه‌ی سخت‌افزار پلی‌استیشن اهمیت زیادی داشت چراکه توسعه‌دهندگان برای ساخت بازی‌های خود به‌صورت مستقیم با سخت‌افزار این کنسول‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند و دانستن اینکه چه محدودیت‌هایی آن‌ها را آزار می‌دهد و آن‌ها خواهان چه ویژگی‌های جدیدی برای نسل بعدی هستند، برای طراحان سخت‌افزار و معماران ارشد این کنسول بسیار کاربردی است. این نظرخواهی‌ها نمایی کلی از خواسته‌های توسعه‌دهندگان مختلف را به تیم توسعه‌ی سخت‌افزار پلی‌استیشن ارائه می‌کرد. یکی از ادعاهای مارک سرنی این است که آن‌ها بخش زیادی از اولویت‌های خود در معماری پلی‌استیشن ۵ را بر اساس خواسته‌‌ی توسعه‌دهندگان مختلف بنا کرده‌اند.

معرفی پلی‌استیشن ۵ هم کمی متفاوت بود. فارغ از اشاره‌هایی که در گزارش‌های مالی انجام می‌شد، سونی اولین‌بار به‌صورت رسمی از طریق مقاله‌ای در مجله‌ی Wired در آوریل سال ۲۰۱۹ میلادی به کنسول پلی‌استیشن ۵ اشاره و برخی از ویژگی‌های آن را توصیف کرد. با این حال، جزئیات کامل و مفصل سخت‌افزاری آن تا مارس ۲۰۲۰ مشخص نشده بود و در آن ماه و در جریان رویداد CES 2020، مارک سرنی در کنفرانسی به جزئیات کامل سخت‌افزاری پلی‌استیشن ۵ پرداخت  و ما را با برخی از ویژگی‌های کلیدی این کنسول آشنا کرد. مدتی بعد هم برای اولین‌بار کنترلر یا همان دسته‌ی جدید این کنسول به نام دوال‌سنس (Dual Sense) رونمایی شد که جایگزین دوال‌شاک (Dual Shock) شده بود. پس از حواشی و بحث‌هایی که مشخصات سخت‌افزاری پلی‌استیشن ۵ به همراه داشت و در ادامه مفصل‌تر به آن خواهیم پرداخت، سونی تصمیم گرفت در ماه ژوئن رویدادی را برای معرفی موج اولیه‌ی بازی‌های این کنسول، رونمایی از ظاهر پلی‌استیشن ۵ و اعلام قیمت آن تدارک ببیند.‌ اگرچه هیجان طرفداران قبل از این رونمایی برای این کنسول بسیار بالا بود، این رویداد با نمایش موج اول بازی‌های انحصاری این کنسول شور و شوق طرفداران را بالا برد و برخی از نگرانی‌های آن‌ها را هم برطرف کرد. برای مثال، قبل از این رویداد شایعه‌ها و نگرانی‌هایی درباره‌ی قیمت کنسول نسل نهمی پلی‌استیشن وجود داشت اما این نگرانی‌ها با این رویداد رفع شد؛ زیرا پلی‌استیشن یک مدل به همراه دیسک‌درایو با قیمت ۴۹۹ دلار و یک مدل بدون دیسک درایو با قیمت ۳۹۹ دلار معرفی کرد. در واقع، قیمت نسخه‌ی دارای دیسک‌درایو مشابه قیمت کنسول ایکس‌باکس سری ایکس بود و قیمت  نسخه‌ی بدون دیسک‌درایو هم همانند قیمت زمان عرضه‌ی پلی‌استیشن ۴ بود.

بالاخره، کنسول نسل نهمی پلی‌استیشن ۵ در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰ به‌صورت جهانی عرضه شد؛ اما دو سال ابتدایی عرضه‌اش بسیار متفاوت‌ با نسل‌های پیشین بود زیرا عرضه‌ی کنسول‌های نسل نهمی با شیوع و همه‌گیری ویروس کووید-۱۹ مصادف شد که این موضوع تأثیر بسیاری در نحوه‌ی بازاریابی و به‌خصوص در نحوه‌ی تولید و عرضه‌ی این کنسول گذاشت.کمبود جهانی تراشه‌ها و نیم‌رساناها موجب شد تا تولید این کنسول نسبت به تقاضای فراوان گیمرها کمتر باشد و همین باعث تلاطم بازار در دو سال ابتدایی بود که در اثر آن یا کنسول برای خرید کم پیدا می‌شد یا بسیاری از کنسول‌ها در بازار سیاه و با قیمت بالاتر از قیمت واقعی در سراسر جهان به فروش می‌رفت. هرچند، اکنون با کنار رفتن خطر همه‌گیری کرونا شرایط بازار به حالت عادی بازگشته است.

مشخصات سخت‌افزاری

مشخصات سخت‌افزاری پلی‌استیشن ۵ با شایعه‌ها و حواشی مختلفی همراه بود. طبیعی است که همیشه قبل از معرفی رسمی یک کنسول و اعلام مشخصات سخت‌افزاری آن شایعه‌های مختلفی درباره آن سخت‌افزار وجود داشته باشد و بسیاری در رابطه با آن گمانه‌زنی کنند. برای پلی‌استیشن ۵ بعضی از این شایعه‌ها حتی بعد از اعلام رسمی مشخصات سخت‌افزاری این کنسول ادامه داشت. برای مثال، در حالی که سونی به‌صورت رسمی اعلام کرده بود برای پردازنده‌ی گرافیکی خود از معماری RDNA2 شرکت AMD استفاده خواهد کرد و از ویژگی‌های آن برخوردار خواهد بود، شایعه‌هایی به وجود آمد که پردازنده‌ی گرافیکی پلی‌استیشن ۵ از این معماری جدید استفاده نخواهد کرد که مشخصاً اشتباه بود.

پلی‌استیشن ۵ برای پردازنده‌ی اصلی (CPU) خود از پردازنده‌ی هشت هسته‌ای با معماری AMD Zen 2 و فرکانس متغیر با سقف ۳٫۵ گیگاهرتز استفاده کرده است. CPU کنسول پلی‌استیشن ۵ یکی از پیشرفت‌های قابل‌توجه‌ آن نسبت به پلی‌استیشن ۴ است. این کنسول همچنین از رم ۱۶ گیگابایت با پهنای باند ۴۴۸ گیگابایت در ثانیه استفاده می‌کند.

پردازنده‌ی گرافیکی (GPU) دیگر پیشرفت بزرگ سخت‌افزاری این کنسول است. پردازنده‌ی گرافیکی این کنسول از ۳۶ واحد پردازشی گرافیکی با معماری  RDNA 2 شرکت AMD با فرکانس ۲٫۲۳ گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند که باعث می‌شود در تئوری حداکثر عملکرد ۱۰.۲ ترافلاپس را داشته باشد. پردازنده‌ی گرافیکی کنسول پلی‌استیشن ۵ که از یک پردازنده‌ی سفارشی‌شده‌ی RDNA 2 استفاده می‌کند، از ویژگی‌هایی مثل قابلیت گرافیکی «رهگیری پرتو» (ری تریسینگ) – یک تکنیک رندرینگ که امکان نورپردازی و بازتاب واقعی نور را فراهم می‌کند – بهره‌مند خواهد بود. البته، باید توجه داشت که قابلیت رهگیری پرتو منابع گرافیکی بسیاری را استفاده خواهد کرد و اجرای آن در بهترین حالت‌هایش حتی با کارت‌های گرافیک قوی‌تر هم بسیار دشوار است. با این حال، کنسول‌های نسل نهمی از جمله پلی‌استیشن ۵ می‌توانند سطحی از این قابلیت را پشتیبانی کنند.

یکی از جذاب‌ترین نکات سخت‌افزاری این کنسول نسبت به پلی‌استیشن ۴، استفاده از حافظه‌ی اس‌اس‌دی (SSD) است. پلی‌استیشن ۵ از حافظه‌ی سفارشی ۸۲۵ گیگابایت اس‌اس‌دی مدل PCIe 4.0 NVMe با سرعت خواندن ۵٫۵ گیگابایت پشتیبانی می‌کند. مارک سرنی، معمار ارشد پلی‌استیشن ۵، ادعا می‌کند انتخاب چنین اس‌اس‌دی سریعی یکی از تصمیم‌های مهمی بوده است که با توجه به خواسته‌های توسعه‌دهندگان مختلف و نظرخواهی از آن‌ها اتخاذ شده است.  به زعم سرنی، هدف آن‌ها نه‌تنها داشتن سرعت ۱۰۰ برابر سریع‌تر نسبت به پلی‌استیشن ۴ بوده، بلکه حذف نقاط گلوگاه ورودی/خروجی (I/O) در دستور کار آن‌ها بوده است، به طوری که هدف عملکرد بتواند مؤثر واقع شود. اگر نگران هستید که ۸۲۵ گیگابایت که – فقط ۶۶۷ گیگابایت آن در دسترس بازیکنان است – برایتان کم باشد، باید گفت که می‌توانید با خرید اس‌اس‌دی‌های مورد تأیید سونی برای پلی‌استیشن ۵ به‌راحتی ظرفیت حافظه داخلی دستگاه را افزایش دهید.

سخت‌افزار پلی‌استیشن ۵ نسبت به رقیب اصلی‌اش یعنی ایکس‌باکس سری ایکس روی کاغذ در بعضی از جنبه‌ها مثل پردازنده‌ی گرافیکی ضعیف‌تر است اما در عمل شاید عملکرد متعادل‌تری را ارائه کرده باشد. بر اساس بنچمارک بسیاری از بازی‌هایی مولتی‌پلتفرمی که تا به امروز منتشر شده، جزئیات نحوه‌ی اجرای بازی‌های روی دو کنسول پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری ایکس بسیار نزدیک به هم است. گاهی اوقات عملکرد ایکس‌باکس سری ایکس اندکی بهتر است اما در بسیاری از مواقع دیگر این عملکرد پلی‌استیشن ۵ بوده که به‌خصوص در زمینه‌ی پایداری نرخ فریم در بازی‌ها بهتر بوده است. به هر حال، موضوع این است که برخلاف تفاوت جزئیات روی کاغذ که به نفع ایکس‌باکس است، پلی‌استیشن توانسته در عمل سخت‌افزار متعادلی را ارائه دهد که بازی‌ها را در شرایطی مطلوبی اجرا می‌کند.

مدل‌های موجود

در حال حاضر، دو مدل کنسول پلی‌استیشن ۵ موجود است که البته از نظر مشخصات سخت‌افزاری تفاوتی ندارند:

• مدل استاندارد: این مدل که مدل استاندارد کنسول است، به همراه یک دیسک درایو وارد بازار شد و با قیمت ۴۹۹ دلار عرضه شد.
• مدل دیجیتال: این مدل از نظر سخت‌افزار داخلی با مدل استاندارد فرقی ندارد اما فاقد دیسک درایو است و فقط می‌توانید بازی‌ها را به‌صورت دیجیتالی با آن تجربه کنید. این مدل با قیمت ۳۹۹ دلار در بازار عرضه شد.

در حال حاضر، این دو مدل  در بازار موجود است اما طبق گزارش‌هایی که اخیراً به گوش رسیده است، احتمالاً پلی‌استیشن تا پایان این سال میلادی یک مدل دیگر از پلی‌استیشن ۵ را معرفی کند که از دیسک‌ درایو قابل‌ جداشدنی و قابل‌تعویض برخوردار باشد. البته، این مدل هم از نظر سخت‌افزاری قرار نیست با مدل‌های فعلی تفاوت داشته باشد و فقط تنها تفاوت آن در این است که می‌توان به آن دیسک درایو را اضافه کرد.

لوازم جانبی کنسول

هر کنسولی دارای لوازم جانبی مختلفی است که در این پایین به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

کنترلر دوال‌سنس:

بعد از اینکه سال‌ها پلی‌استیشن کنسول‌های خود را با دسته‌ی دوال‌شاک منتشر می‌کرد، برای پلی‌استیشن ۵ سراغ یک تغییر بزرگ‌تر رفت و دسته‌ی خود را برای اولین‌بار با نام دوال‌سنس معرفی کرد. این دسته که به همراه خود کنسول در جعبه‌ی دستگاه وجود دارد، به معنای واقعی کلمه یک دسته‌ی نسل نهمی است که ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی دارد. اولین تغییر به ارگونومی آن مربوط می‌شود. در تکامل ارگونومی دسته‌های پلی‌استیشن، دوال‌سنس هم در این زمینه پیشرفت کرده است و خوش‌دست‌تر شده و راحتی استفاده از آن افزایش پیدا کرده است.

با این حال، مزیت اصلی دوال‌سنس به قابلیت‌های منحصر‌به‌فردش یعنی دو ویژگی «ماشه‌های تطبیق‌پذیر» (آداپتیو تریگر) و «بازخورد لمسی» (هپتیک فیدبک) مربوط می‌شود. «بازخورد لمسی» موتورهای لرزشی‌های جدید و پیشرفته‌ای است که  امکان فوق‌العاده‌ای را می‌دهد تا بازیکنان حس‌های گوناگونی را از طریق دسته‌ی کنسول دریافت کنند. خوشبختانه، سازندگان مختلف هم به شیوه‌های متفاوتی از این قابلیت استفاده کرده‌اند. ماشه‌های تطبیق‌پذیر هم همان‌طور که از نام آن مشخص است، به دکمه‌های R2 و L2 و مقاومت آن‌ها بستگی دارد. با این قابلیت، سازندگان می‌توانند سختی فشار دادن R2 و L2 را تعیین کنند.

اگرچه طرح اصلی دسته‌ تقریباً مشابه طرح اصلی کنسول پلی‌استیشن ۵ است اما این دسته هم مانند خود پلی‌استیشن در رنگ‌های گوناگونی از جمله‌ رنگ سیاه منتشر شده است.

کنترلر دوال‌سنس اج:

دوال‌سنس اج نسخه‌ی پیشرفته‌‌ی دوال‌سنس معمولی است که البته قیمت بالاتری هم دارد. این کنترلر که با قیمت ۲۰۰ دلار وارد بازار شده است، از امکانات حرفه‌ای و متعددی بهره‌مند است که از آن‌ها می‌توان به کنترل‌های با شخصی‌سازی فراوان، قابلیت ذخیره‌سازی چند پروفایل‌ شخصی‌سازی شده برای کنترلر خود، رابط کاربری روی کنترلر، روکش‌های آنالوگ قابل‌تعویض و اضافه‌شدن دکمه‌های پشتی اشاره کرد. در واقع، این کنترلر را می‌توان رقیبی برای کنترلر الیت ایکس‌باکس در نظر گرفت. این در حالی است که قابلیت‌های دوال‌سنس معمولی هم در این دسته حفظ شده است تا آن را به یک دسته‌ی ممتاز تبدیل کند. البته، قیمت بالای آن به‌خصوص در بازار ایران می‌تواند آن را از گزینه‌ی خرید بسیاری کنار بزند.

پلی‌استیشن وی‌آر ۲:

پلی‌استیشن وی‌آر ۲، همان‌طور که از نامش مشخص است، نسل جدید دستگاه واقعیت مجازی پلی‌استیشن است که برای کنسول پلی‌استیشن ۵ طراحی شده است. این دستگاه دارای یک صفحه‌نمایش OLED با قابلیت  پشتیبانی از رزولوشن ۴K و ویژگی HDR خواهد بود و به‌ازای هر چشم دارای رزولوشن ۲۰۰۰×۲۰۴۰ ‌ با نرخ فریم ۹۰/۱۲۰ هرتز است. دستگاه واقعیت مجازی پلی‌استیشن وی‌آر ۲ همچنین با دو کنترلر جدید به نام «سنس» (Sense) همراه خواهد بود که از قابلیت‌هایی نظیر بازخورد لمسی و فناوری ماشه‌ (تریگر) تطبیق‌پذیر استفاده خواهد کرد. این دستگاه فقط از طریق یک کابل USB-C به کنسول شما وصل خواهد شد.

در حال حاضر بازی‌های مختلفی چه از سوی استودیوهای داخلی پلی‌استیشن و چه از سوی شرکت‌های دیگر برای پلی‌استیشن وی‌آر ۲ عرضه شده است و بازی‌های بیشتری هم برای آن در حال توسعه است. با توجه به بازی‌هایی که برای این کنسول عرضه شده است، به نظر می‌رسد که سونی می‌خواهد توجه بیشتری به واقعیت مجازی در این نسل داشته باشد و تعداد بازی‌های این پلتفرم را بیشتر کند.

البته، این دستگاه اصلاً ارزان نیست و با قیمت ۵۴۹.۹۹ دلار / ۵۹۹.۹۹ یورو / ۵۲۹.۹۹ پوند عرضه شده است.

هدست پالس سه‌بعدی:

اگر برای کنسول پلی‌استیشن ۵ به دنبال یک هدست گیمینگ هستید، گزینه‌های متعددی را می‌توانید در بازار پیدا کنید. با این حال، اگر بخواهیم بین هدست‌های در این محدوده‌ی قیمت مقایسه‌ کنیم، یکی از گزینه‌های مطلوب همان هدست پالس سه‌بعدی است که تناسب خوبی هم با کنسول پلی‌استیشن ۵ دارد. این سونی در اصل برای همین کنسول طراحی شده است اما می‌توانید از آن برای کامپیوتر یا گوشی‌های همراه هم استفاده کنید. این هدست از صدای ۷.۱ کاناله و البته صدای سه‌بعدی پیشرفته پشتیبانی می‌کند که تجربه‌ی گیمینگ شما را لذت‌بخش‌تر می‌سازد. کیفیت میکروفون بازی هم برای تجربه‌ی بازی‌های آنلاین مناسب است. هدست پالس سه‌بعدی از بهترین گزینه‌های بازار نیست اما در این محدوده‌ی قیمت شاید بهترین انتخاب بین هدست‌های بی‌سیم برای پلی‌استیشن ۵ باشد.

کنسول را چه وقت بخریم؟

حال که تصمیم شما برای خرید پلی‌استیشن ۵ محکم‌تر و جدی‌تر شده است، ممکن است این سؤال برایتان پیش بیاید که آیا اکنون زمان مناسبی برای خرید کنسول است؟ این پرسشی است که بارها آن را شنیده‌ام. این پرسش را می‌توان از ابعاد مختلفی بررسی کرد و به آن پاسخ داد و به‌خصوص به خاطر نامشخص بودن وضعیت بازار ایران و فراز و نشیب‌های آن و همچنین گران بودن قیمت کنسول نسبت به درآمد بسیاری از اقشار جامعه، پرسش منطقی و قابل‌تأملی است. در ادامه، با توجه به جنبه‌های مختلف سعی خواهیم کرد که به این پرسش پاسخ دهیم.

بگذارید ابتدا این سؤال را با توجه به وضعیت بازار و قیمت پلی‌استیشن ۵ بررسی کنیم. همان‌طور که در قبل هم اشاره کردیم، شروع نسل نهم کنسول‌های خانگی به خاطر بحران جهانی ایجادشده ناشی از کمبود نیم‌رساناها و تراشه‌ها با چالش‌های فراوانی همراه بود. یکی از این چالش‌های مهم، کمبود موجودی کنسول‌ها بود که باعث شده بود که موجودی فروشگاه‌های رسمی در خارج از کشور بسیار سریع به فروش برسد و بخش زیادی از بازار جهانی دست فروشنده‌های غیر رسمی و بازار سیاه بیفتد. این مشکل در بازار ایران هم تأثیرگذار بود. البته، اگر به خاطر داشته باشید، در زمان اوایل عرضه‌ی کنسول پلی‌استیشن ۵، این کنسول در فروشگاه‌های مختلف سراسر کشور به‌راحتی پیدا می‌شد و این کمبود کنسول در ایران چندان عیان نبود اما مشکل از جای دیگری ناشی می‌شد. فروشندگان داخلی هم مجبور بودند که کنسول را با قیمت بالاتر از قیمت واقعی از فروشگاه‌های خارجی بگیرند و به همین خاطر تأثیر این موضوع در قیمت‌گذاری داخل هم دیده می‌شد. البته، قطعاً این تنها دلیل قیمت بالای آن در بازار داخل نبود.

خوشبختانه، در حال حاضر مشکل کمبود موجودی کنسول حل شده است و قیمت کنسول بسیار نزدیک‌تر به قیمت واقعی آن است. به همین خاطر است که با وجود اینکه قیمت دلار نسبت به دو سال پیش افزایش زیادی داشته اما قیمت کنسول تقریباً در همان بازه مانده است. با این وجود، سؤال اصلی هنوز پابرجاست، آیا قیمت بالا می‌رود یا پایین می‌آید و چه زمانی مناسب خریدن کنسول است؟ قیمت پلی‌استیشن ۵ و لوازم جانبی آن در ایران – مثل بسیاری از کالاهای دیگر – به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم‌ترین آن نرخ ارز است. تحولات نرخ ارز در ایران کمی عجیب‌وغریب است و بسته به سیاست‌های اقتصادی داخلی و حتی سیاست‌های خارجی می‌تواند کاهش یا افزایش داشته باشد. به همین خاطر، پیش‌بینی آن در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت حداقل برای ما امکان‌پذیر نیست و در تخصص ما هم نیست. ممکن است بنابر این دلایل قیمت آن کاهش یا افزایش پیدا کند اما این چیزی نیست که ما بتوانیم در حال حاضر آن را با اصولی مشخص پیش‌بینی کنیم. با این اوصاف، می‌توانیم یک پیشنهاد ساده برای شما داشته باشیم: هر موقع که توان و سرمایه‌ی خرید کنسول را داشتید، آن را بخرید. این‌گونه خیالتان هم راحت‌تر خواهد بود.

یکی از نگرانی‌های دیگری که ممکن است شما را برای زمان خرید کنسول مردد کند، وقوع مشکلات سخت‌افزاری رایج در کنسول‌ها است. واقعیت این است که چنین مشکلاتی در هر وسیله‌ی الکترونیکی می‌تواند به وجود آید و به‌صورت صد در صد تضمینی در این زمینه وجود ندارد اما نگرانی شما نسبت به پلی‌استیشن ۵ و به‌صورت کلی کنسول‌های نسل نهم باید بسیار کمتر باشد. برخلاف نسل هفتم و تا حدی نسل هشتم که کنسول‌های مایکروسافت و سونی در اوایل عرضه‌ی خود مشکلاتی را داشتند و به‌مرور آن‌ها را بهتر کردند، گزارش‌های خرابی کنسول‌های نسل نهمی بسیار کمتر بوده است. در زمان عرضه، گزارش‌های اندکی در رابطه با خرابی کنسول وجود داشت اما این گزارش‌ها نسبت به درصد کلی کنسول‌های فروخته‌شده بسیار کم بود. در ضمن، این‌ مشکلات احتمالی معمولاً مربوط به اوایل عرضه‌ی یک کنسول می‌شوند اما اکنون سه سال است که پلی‌استیشن ۵ عرضه شده است. باز هم می‌گویم هر دستگاه الکترونیکی شاید درصد کم یا زیادی از این مشکلات و خرابی‌ها داشته باشد ولی نکته اینجاست که پلی‌استیشن ۵  خرابی رایج و پرتکراری ندارد که بخواهید برای آن به‌صورت جدی نگران باشید.

فارغ از اهمیت بحث سخت‌افزاری در این پرسش، کنسول‌ها همیشه وسیله‌ای برای بازی کردن هستند. در واقع، این بازی‌ها هستند که بیشترین اهمیت را دارند. اگرچه پلی‌استیشن در کل بازه‌ی زمانی دو نسل هفتم و هشتم توانست بازی‌های فوق‌العاده‌ای را عرضه کند اما در دو سال آغازین هر دو نسل از نظر عرضه‌ی باز‌ی‌های باکیفیت با کمبودهایی مواجه بود. موتور عرضه‌ی بازی‌های انحصاری باکیفیت پلی‌استیشن در نسل هفتم از سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ و در نسل هشتم از سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ روشن شد. با این حال، آن‌ها نسل نهم کنسول‌های خانگی را از همان ابتدا قدرتمند آغاز کردند.

در گذشته، در مطلبی به‌صورت مفصل به مقایسه‌ی بازی‌های زمان عرضه‌ی پلی‌استیشن ۵ با دیگر کنسول‌های پلی‌استیشن پرداخته‌ بودیم. علاوه بر بازی مفرح و سرگرم‌کننده‌ی Astro’s Playroom که به‌‌صورت پیش‌فرض روی تمامی کنسول‌های پلی‌استیشن ۵ نصب شده است، در همان روز عرضه دو بازی مرد عنکبوتی: مایلز مورالز (Spider-Man: Miles Morales)، «سک‌بوی: ماجراجویی بزرگ» (Sackboy A Big Adventure) و بازسازی دیمونز سولز (Demon’s Souls Remake) به‌صورت انحصاری برای این کنسول منتشر شدند. علاوه بر این، بازی‌های مولتی‌پلتفرم تحسین‌شده‌ی مختلفی هم در همین بازه برای این کنسول منتشر شدند. همه‌ی این‌ها فقط برای روز عرضه بوده‌اند و پس از آن در سال‌های بعد هم بازی‌های انحصاری قابل‌توجهی برای این کنسول عرضه شده است. از جمله‌ی این بازی‌ها می‌توان به Ratchet & Clank: Rift Apart و هورایزن فوربیدن وست (Horizon Forbidden West)، گاد آو وار رگناروک (God of War Ragnarok)، گرن‌ توریسمو ۷ (Gran Turismo 7) و همین اخیراً فاینال فانتزی ۱۶ (Final Fantasy XVI) اشاره کرد. همچنین کنسول پلی‌استیشن ۵ از قابلیت پشتیبانی از بازی‌های کنسول پلی‌استیشن ۴ هم پشتیبانی می‌کند و باید بازی‌های آن کنسول را هم به فهرست بازی‌های قابل‌دسترس پلی‌استیشن ۵ اضافه کرد که ارزش این فهرست را بیشتر می‌کند.

در مجموع، بازی‌هایی که در حال حاضر برای این کنسول در دسترس هستند، ارزش خرید آن را توجیه می‌کنند و فراتر از آن، بازی‌هایی نظیر مرد عنکبوتی ۲، ولورین، دث استرندینگ ۲ و بخش دوم بازسازی فاینال فانتزی ۷ برای این کنسول معرفی شده‌اند و قرار است در آینده برای آن عرضه شوند. در کنار این‌ها، بازی‌های جدید بسیاری از استودیوهای داخلی سونی از جمله ناتی داگ، سانتا مونیکا، گریلا گیمز، ساکر پانچ، بلوپوینت، استودیو بِند و بسیاری از استودیوهای دیگر هنوز معرفی نشده اما می‌دانیم که این استودیوها مشغول توسعه‌ی بازی‌های خود برای پلی‌استیشن ۵ هستند.

بخواهم برای پاسخ به پرسش اصلی این بخش یک جمع‌بندی ارائه کنم، با توجه به اینکه بیش از ۲ سال از عرضه‌ی پلی‌استیشن ۵ سپری شده است، اکنون موقعیت بسیاری خوبی برای خرید آن است زیرا نه‌تنها در حال حاضر محتوای بسیاری خوبی برای آن عرضه شده بلکه در آینده هم محتوای ارزشمندی برای این کنسول در راه است. مهم‌ترین چالش، به همان بحث مالی مربوط می‌شود که همان‌طور که گفتیم، بخش زیادی از آن به خودتان بستگی دارد. بهترین موقعیت برای خرید، همان لحظه‌ای است که توانایی خرید آن را دارید. البته، اگر کنسول پلی‌استیشن ۴ هم داشته باشید، تقریبا بخش قابل‌توجهی از هزینه‌ی پلی‌استیشن ۵ را می‌توانید با فروش کنسول قبلی خود به دست آورید و از آنجایی پلی‌استیشن ۵ از بازی‌های کنسول قبلی پشتیبانی می‌کند، نیازی به نگرانی درباره‌ی تجربه‌ی بازی‌های خود در پلی‌استیشن ۴ هم نخواهید داشت.

کدام مدل از پلی‌استیشن ۵  را بخریم؟

همان‌طور که اعلام کردیم، در حال حاضر دو مدل کلی پلی‌استیشن ۵ وجود دارد که یکی از آن‌ها مدل به همراه دیسک درایو و مدل دیگر بدون دیسک درایو است. البته، گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد سونی می‌خواهد یک مدل با دیسک‌درایو جداشدنی و قابل‌تعویض را جایگزین هر دو مدل کند. در آن‌صورت انتخاب شما راحت‌تر خواهد بود اما در حال حاضر باید بین این دو مدل انتخاب کنید. می‌خواهیم ببینم با توجه به بازار ایران و با توجه به قیمت‌های کدام مدل به‌صرفه‌تر خواهد بود.

وضعیت بازار در زمینه‌ی خرید بازی‌های ویدئویی در سراسر جهان نسبت به دهه‌ی گذشته تغییرات اساسی کرده است. ده سال پیش، نسبت فروش بازی‌های فیزیکی از بازی‌های دیجیتالی بیشتر بود اما رفته‌رفته این فاصله کم شد و اکنون به دورانی رسیده‌ایم که نسبت فروش بازی‌های دیجیتالی بسیار بیشتر از بازی‌های فیزیکی است. اگرچه این یک روند طبیعی بود که عوامل مختلی در آن دخیل بوده‌اند اما از با شروع ویروس کووید ۱۹ و دوران پساکرونا این اختلاف بیشتر هم شده است.  این نشان می‌دهد که تمایل به خرید بازی‌های دیجیتالی چه در بازار جهانی و چه در بازار ایران بسیار بیشتر شده است – هرچند دلایل آن متفاوت باشد.

از نظر سخت‌افزاری تفاوتی بین دو مدل پلی‌استیشن وجود ندارد و فقط از نظر ظاهری تفاوت کوچکی میان این دو دیده می‌شود که باعث شده ظاهر مدل دیجیتال به خاطر متقارن‌ بودن زیباتر باشد اما این هم سلیقه‌ای است. با این اوصاف، در کنار قیمت کنسول، عامل دیگری که باعث می‌شود انتخاب میان این دو مدل برایمان تعیین‌کننده باشد، این است که خرید بازی دیجیتال معقول‌تر است یا بازی فیزیکی؟

اگر به‌صورت عادی بخواهیم قیمت خرید دیسک اورجینال یک بازی را با خرید دیجیتالی یک بازی از PSN مقایسه کنیم، قیمت دیسک کمی ارزان‌تر می‌شود و البته قابلیت تعویض یا فروش مجدد را هم دارد. این در بازار خارج از ایران مشهودتر است زیرا بسیاری از اوقات مدتی بعد از عرضه‌ی بازی‌ فروشگاه‌های بزرگ تخفیف‌های زیادی رو بازی‌ها اعمال می‌کنند و دیسک آن را ارزان‌تر می‌فروشند. البته، در بازار ایران هم گاهی تخفیف‌هایی توسط فروشگاه‌ها ارائه می‌شود اما از این نظر قابل مقایسه نیست و در هر حال با قیمت دلار فعلی قیمت دیسک بازی‌های جدید بالای ۳ میلیون تومان می‌شود که مبلغ بالایی است. از طرف دیگر، مزیت خرید دیسک قابلیت فروش مجدد یا تعویض آن است اما این موضوع هم دشواری‌های خودش را دارد. همان‌طور که گفته شد، تمایل به خرید دیسک بازی‌ها کمتر شده است و این کار شما را برای فروش یا تعویض دیسک دشوارتر می‌کند.

با توجه به گرانی‌های خرید دیجیتالی روی اکانت شخصی یا خرید دیسک، راهکارهایی وجود دارد که بسیاری از افراد در داخل ایران به آن روی آورده‌اند. اولین راهکار، خرید اشتراکی بازی‌ها است. خرید اشتراکی می‌تواند توسط خود شما و دوست یا هر آشنای دیگری انجام شود یا می‌تواند توسط همین اکانت‌های معروف به ظرفیتی (ظرفیت ۲ و ۳) که بعضی فروشگاه‌ها به فروش می‌رسانند، انجام شود. در ادامه و در بخشی جداگانه در این زمینه توضیح خواهم داد. یکی از راهکاری دیگری که اخیراً بیش‌تر به آن روی آورده شده، ساخت اکانت ترکیه است. با توجه به تورم بالای ترکیه، قیمت‌ بازی‌ها در این ریجن نسبت به تورم قیمت‌گذاری شده است و همین باعث شده قیمت آن نسبت به ریجن آمریکا برای ما معقول‌تر باشد.

اینجا باید به این موضوع توجه کنید که بیشتر مشتاق خرید بازی‌های دیجیتالی هستید یا بازی‌های فیزیکی. اگر می‌خواهید بازی‌های فیزیکی را بخرید، حتماً باید کنسول استاندارد به همراه دیسک‌ درایو را خریداری کنید. در صورت خریداری کنسول استاندارد، می‌توانید بازی‌ها را به‌صورت دیجیتالی هم خریداری کنید. با این حال، اگر می‌دانید که علاقه‌ای به خرید دیسک ندارید و مدت‌ها هم است که دیسک بازی نخریدید و می‌خواهید به‌صورت دیجیتالی یا از طریق اکانت‌های اشتراکی و ظرفیتی بازی‌ها را تجربه کنید، کنسول دیجیتال می‌تواند انتخاب معقولی باشد زیرا قیمت آن هم حدود ۲ میلیون تومان ارزان‌تر از نسخه‌ی استاندارد است.

پلی‌استیشن ۵ کدام ریجن را بخریم؟

بخواهم خیلی ساده بگویم، برای اجرای بازی‌ها هیچ فرقی ندارد. کنسول‌های پلی استیشن ۵ به منطقه‌های (ریجن‌های) مختلفی تقسیم می‌شوند. این منطقه‌ها با یک پسوند عددی دو رقمی قابل‌تشخیص هستند که دو رقم عددی آخر شماره مدل کنسول را تشکیل می‌دهد. به عنوان مثال فرض کنید که مدل کنسول شما به شکل مقابل  است: CFI-12xxA. عددی که جای مجهول “xx” قرار می‌گیرند، منطقه یا همان ریجن کنسول را نشان می‌دهند. حرف انگلیسی A نشان‌دهنده‌ی این است که دستگاه پلی‌استیشن ۵ شما نسخه‌ی استاندارد است و حرف B نشان دهنده نسخه دیجیتال است.

ریجن یا منطقه‌ی کنسول هیچ تأثیری در کیفیت ساخت کنسول، اجرای بازی‌ها و عملکرد آن ندارد و شما می‌توانید هر بازی با ریجن متفاوتی را روی این کنسول تجربه کنید. چیزی که اهمیت دارد، ریجن اکانت کنسول شما است که آن را بعد از خرید دستگاه باید بسازید. البته اگر از قبل اکانت نداشته باشید. در نسل‌های قبل، عملکرد دکمه‌ی ضربدر و دایره در کنسول‌های ریجن ژاپن متفاوت و برعکس بود یعنی در آن کنسول‌ها دکمه‌ی تأیید دایره و دکمه‌ی لغو ضربدر بود اما در پلی‌استیشن ۵ این مورد هم یکپارچه و هماهنگ شده است و در آن تفاوتی دیده نمی‌شود.

تنها تفاوتی که ریجن کنسول می‌تواند ایجاد کند، مربوط به اجرای دیسک بلو-ری یا دی‌وی‌دی فیلم‌های سینمایی است که آن هم تا آنجایی که من سراغ دارم، کمتر کسی در ایران به این منظور کنسول پلی‌استیشن ۵ را خریداری می‌کند.

تنها‌ استثنا به ریجن چین مربوط می‌شود که دارای قفل منطقه‌ای است و فقط اکانت‌های PSN چین و بازی‌هایی که برای آن عرضه شده است، برای آن قابل‌دسترس است. البته، نباید زیاد نگران این موضوع شد چون که کنسول‌های که در بازار ایران دیده می‌شود، غالباً به ریجن‌های خاورمیانه، آمریکا، اروپا یا ژاپن ختم می‌شود.

گاهی در بازار ایران بعضی از فروشندگان ریجن کنسول را بهانه‌ای برای افزایش قیمت در نظر می‌گیرند. با این توضیحاتی که ارائه دادیم، باید حواستان باشد که این ریجن‌ها مزیتی خاصی نسبت به یکدیگر ندارند و توصیه ما این است که به بهانه‌ی واهی ریجن بهتر هزینه‌ی بالاتری را متحمل نشوید.

چگونه می‌توانیم بازی بخریم؟

وقتی که کنسول را خریداری کنید، آنجاست که خریداری بازی دغدغه‌ی اصلی شما خواهد شد. شیوه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید اقدام به خرید بازی کنید. اولین و سنتی‌ترین شیوه قانونی خرید بازی، خرید دیسک بازی‌ها از فروشگاه‌های محلی یا فروشگاه‌های آنلاین است. طبیعی است که برای این روش نیاز به کنسول دارای دیسک درایو هستید. خرید بازی فیزیکی کم دردسرتر و احتمالاً راحت‌تر است. شما کافی است بازی را از فروشگاه‌های آنلاین یا فروشگاه‌های محلی شهر خود خریداری کنید و سپس بازی را درون دستگاه قرار داده و آن را نصب و سپس اجرا کنید. مشکل اصلی این است که خرید بازی فیزیکی به‌خصوص در اوایل عرضه‌ی بازی به پول ایران گران است. با این حال، اگر بتوانید بازی را در مدت کوتاهی تمام کنید (بازی‌های داستانی تک‌نفره) و آن را دوباره بفروشید یا تعویض کنید، احتمالاً بتوانید بخش زیادی از هزینه خود را جبران کنید. البته، باید در نظر داشته باشید که بازار فروش و تعویض بازی‌های فیزیکی مثل نسل پیش یا سال‌های گذشته پررونق نیست و بسیاری به سراغ خرید دیجیتالی رفته‌اند. البته، اگر در شهرهای بزرگ زندگی کنید، احتمالاً شانس شما برای فروش یا تعویض بازی بیشتر خواهد بود ولی به هر حال باید این نکته را در نظر داشته باشید.

دومین راه خرید قانونی بازی‌ها، خرید دیجیتالی روی اکانت شخصی خودتان است. برای این کار، باید گیفت کارت پلی‌استیشن را با توجه به ریجن اکانت خود خریداری کنید و سپس آن بازی را از PSN‌ خریداری کنید. با توجه به نرخ ارز در کشور، این روش هم در حالت برای شما بسیار گران خواهد بود و اگر بازی را روی اکانت خودتان خریداری کنید، نمی‌توانید دوباره آن را بفروشید، مگر اینکه بخواهید یک اکانت جداگانه برای هر بازی بسازید و فقط آن اکانت را بفروشید!

با این وجود، خرید دیجیتالی در شرایطی می‌تواند بسیار به‌صرفه باشد. احتمالاً تاکنون چیزهایی درباره‌ی خرید اشتراکی بازی‌ها یا اکانت‌های ظرفیتی که فروشگاه‌ها به فروش می‌رسانند، شنیده‌اید، بگذارید در اینجا کمی به این شیوه بپردازم و آن را توضیح دهم.

شما وقتی یک بازی فیزیکی خریداری کنید، می‌توانید آن را بعد از تجربه بفروشید یا به دوستان خود قرض دهید و آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. دوران خرید و فروش بازی‌های فیزیکی کمرنگ‌تر شده و جای خود را به بازی‌های دیجتالی داده است. سونی برای کنسول‌ پلی‌استیشن ۵ (و پلی‌استیشن ۴) قابلیتی به نام Game Sharing یا همان اشتراک‌گذاری بازی در نظر گرفته است که با استفاده از آن می‌توانید اکانت خود را با یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان خود به اشتراک بگذارید و هر دو بتوانید از دارایی‌های آن اکانت استفاده کنید.

اشتراک‌گذاری کنسول و بازی به شما این امکان را می‌دهد تا بازی‌های خود و برخی از مزایای اشتراک پلی‌استیشن پلاس – مانند بازی چندنفره‌ی آنلاین – را با سایر بازیکنان به اشتراک بگذارید. وقتی این ویژگی را فعال می‌کنید، هر کسی که وارد کنسول پلی‌استیشن شما شده باشد می‌تواند به فهرست بازی‌ها یا رسانه‌هایی که در پلی‌استیشن خود خریداری و دانلود کرده‌اید، دسترسی داشته باشد. با این حال، شما به‌صورت همزمان می توانید این کار را فقط با یک فرد دیگر انجام دهید، بنابراین از این ویژگی عاقلانه استفاده کنید. به این ترتیب، اگر یک دوست صمیمی داشته باشید یا یکی دیگر از اعضای خانواده‌ی شما پلی‌استیشن ۵ داشته باشد و بخواهید با همدیگر به تجربه‌ی بازی بپردازید، می‌توانید به‌صورت مشترک یک اکانت را برای خود به اشتراک بگذارید و به تجربه‌ی بازی‌ها بپردازید. در این صورت، اگر بخواهید یک بازی را خریداری کنید، هزینه‌ی آن بین شما تقسیم خواهد شد و هرکدام هزینه‌ی کمتری را پرداخت خواهید کرد. برای فعال‌سازی این قابلیت، ابتدا باید در دستگاه خود به بخش Settings و سپس Users and Accounts بروید و در آنجا در قسمت Others گزینه‌ی Console Sharing and Offline Play را غیرفعال کنید و از اکانت خارج شوید (لاگ‌اوت کنید). سپس روی دستگاه جدیدی که می‌خواهید اکانت خود را به اشتراک بگذارید، وارد اکانت خود شوید و دقیقاً به همان مسیر بروید و Console Sharing and Offline Play را فعال کنید.

اکنون که با این قابلیت آشنا شدید، احتمالاً این سؤال برایتان پیش می‌آید که جریان بازی‌های ظرفیتی که بعضی از فروشگاه‌ها به آن اشاره می‌کنند، چیست؟ آن‌ها هم دقیقاً از همین روش استفاده می‌کنند. با این تفاوت که آن‌ها یک اکانت جدید برای یک بازی مشخص تهیه‌ می‌کنند و آن را به چند نفر می‌فروشند. به این شکل، فردی که اکانت روی دستگاه او به اشتراک گذاشته شده باشد (Console Sharing and Offline Play فعال شده باشد)، ظرفیت ۲ و فردی که روی همان اکانت اصلی بازی را انجام می‌دهد ظرفیت ۳ خواهد بود. باید توجه کنید که فردی که ظرفیت ۳ را داشته باشد، باید برای تجربه‌ی بازی به اینترنت متصل باشد تا دستگاه تشخیص دهد که واقعاً حق استفاده از آن اکانت را دارد اما فردی که ظرفیت ۲ را دارد، می‌تواند بازی‌ها را آفلاین هم تجربه کند. اگر از فروشگاه‌ها می‌خواهید ظرفیت ۳ را تهیه کنید، باید توجه کنید که نمی‌توانید روی اکانت شخصی خود بازی را تجربه کنید و حتماً باید آن بازی را روی همان اکانت خریداری شده امتحان کنید و تروفی‌های آن هم برای اکانت شخصیتان ثبت نمی‌شود.

اگر از فروشگاه‌ها این اکانت‌ها را تهیه‌ می‌کنید، باید حواستان باشد که آن فروشگاه معتبر باشد و از اکانت‌های هکی و غیرقانونی استفاده نکرده باشد. به سراغ ظرفیت ۱ هم نروید چراکه علاوه بر محدودیت‌هایی که دارد، عملاً نوعی دور زدن این قابلیت قانونی محسوب می‌شود و از سوی ما توصیه نمی‌شود. خوبی خرید این اکانت‌ها از فروشگاه‌های دیجیتال این است که می‌توانید دوباره همان اکانت را به همان فروشگاه بفروشید اما خوبی خرید اشتراکی با یکی از دوستان یا اعضای خانواده این است که شما اطمینان بسیار بیشتری دارید و همه چیز دست خودتان است و می‌توانید برای خریدهای متنوع در اکانت شخصی خود با دوستتان هماهنگ کنید.

اگر بخواهید یک اکانت را با دوست خود به اشتراک بگذارید، آن اکانت PSN می‌تواند در هر ریجن یا منطقه‌ای ساخته شود. اگر در گذشته اکانت ریجن آمریکا ساخته باشید، می‌توانید همان را به اشتراک بگذارید یا حتی می‌توانید به سراغ ریجن دیگری بروید و یک اکانت جدید و مشترک بسازید. برای مثال، یکی از ریجن‌هایی که اخیراً توجه زیادی را در بازار ایران به خود جلب کرده، ریجن ترکیه است که به خاطر تورم ترکیه قیمت بازی‌ها در آن برای ما مناسب‌تر است. با این حال، این تصمیم کاملاً به خودتان ارتباط دارد.

پلی‌استیشن پلاس چیست؟ ارزش خرید دارد؟

پلی‌استیشن پلاس نام سرویس اشتراکی پلی‌استیشن است که از دوران پلی‌استیشن ۳ در کنسول‌های سونی دیده می‌شود. در دوران پلی‌استیشن ۳ این سرویس فقط به‌عنوان یک سرویس اشتراکی شناخته می‌شد که با خرید آن می‌توانستید ماهیانه چند بازی رایگان دریافت کنید. در دوران پلی‌استیشن ۴ که تجربه‌ی بازی آنلاین بسیار گسترده‌تر شد، سونی هم مثل مایکروسافت امکان تجربه‌ی بازی‌های آنلاین چندنفره را به سرویس اشتراکی خود یعنی پلی‌استیشن پلاس وابسته کرد. سرنوشت این سرویس اشتراکی در دوران کنسول پلی‌استیشن ۵ دوباره متحول شد و با تغییرات گسترده‌ای که در سال گذشته دریافت کرد، به یک سرویس بسیار بهتر هم تبدیل شده است.

سال گذشته، پس از شایعه‌های فراوانی که به گوش می‌خورد، سونی بالاخره از سیستم جدید پلی‌استیشن پلاس رونمایی کرد. این سیستم از سه سطح تشکیل شده است و سطوح دوم و سوم با سرویس PS Now (که دیگر وجود ندارد) ترکیب شده‌اند. اگرچه سیاست مایکروسافت و سونی در سرویس‌های اشتراکی متفاوت است اما با توجه به تمرکز شدید مایکروسافت روی سرویس اشتراکی گیم‌پس، سونی هم با اضافه کردن دو سطح جدید به پلی‌استیشن پلاس سعی کرده تا بخشی از نیازهای طرفداران را پاسخ دهد.

در گذشته به‌صورت مفصل به توضیح سرویس پلی‌استیشن پلاس پرداخته‌ایم اما بگذارید در اینجا هم اشاره‌ی مختصری به آن داشته باشیم. سه سطح این سرویس اشتراکی به شرح زیر است:

• پلی استیشن پلاس اسنشیال (PlayStation Plus Essential): پلی‌استیشن پلاس اسنشیال اولین سطح پلی‌استیشن پلاس است که دقیقاً کارکرد این سرویس اشتراکی در دوران پلی‌استیشن ۴ را دارد. با خریداری این سطح، امکان تجربه‌ی آنلاین بازی‌ها را خواهید داشت و همچنین ماهیانه سه بازی رایگان دریافت خواهید کرد که برای دریافت آن‌ها فقط یک ماه فرصت دارید. هنگامی که بازی‌های این سطح را دریافت کنید، برای همیشه تا زمانی که اشتراک پلی‌استیشن پلاس را داشته باشید، می‌توانید آن بازی‌ها را تجربه کنید.
• پلی‌استیشن پلاس اکسترا (PlayStation Plus Extra): این سطح که دومین سطح پلی‌استیشن پلاس است، تمام قابلیت‌های سطح اسنشیال را در خود دارد و علاوه بر آن دارای فهرست عظیمی از بازی‌های پلی‌استیشن ۴ و پلی‌استیشن ۵ است که می‌توانید آن‌ها را دانلود کنید. هر ماه، چند بازی به این فهرست اضافه و چند بازی از آن خارج می‌شوند. بازی‌های سطح پلی‌استیشن پلاس اکسترا فقط تا زمانی قابل‌ تجربه هستند که در این سرویس حضور دارند و پس از آنکه از سطح اکسترا خارج شدند، شما نمی‌توانید آن‌ها را بازی کنید.
• پلی‌استیشن پلاس پریمیوم/ دلوکس: سومین و آخرین سطح پلی‌استیشن پلاس است که علاوه بر امکانات دو سطح قبلی، امکانات منحصر‌به‌فرد دیگری را هم دارد. با خریداری این سطح، می‌توانید به تجربه‌ی بازی‌های کلاسیک کنسول‌های قدیمی پلی‌استیشن که در این سطح حضور دارند، بپردازید. در این سطح، بازی‌های کنسول‌های پلی‌استیشن، پلی‌استیشن ۲ و پلی‌استیشن پورتابل را می‌توانید دانلود یا استریم کنید. البته، بازی‌های پلی‌استیشن ۳ که در این سطح حضور دارند، در حال حاضر فقط با قابلیت استریم ابری قابل‌اجرا هستند. علاوه بر آن، دارندگان این سطح می‌توانند قبل از خریداری بعضی از بازی‌ها حدود دو ساعت از آن‌ها را تجربه کنند و بعد برای خریداری تصمیم‌گیری کنند. کشورهایی که قابلیت استریم ابری برای ریجن آن‌ها وجود ندارد، به جای سطح پریمیوم از سطح دلوکس استفاده می‌کنند که همه‌ی ویژگی‌های آن به غیر از استریم ابری با سطح پریمیوم مشابه است.

حال که با این سرویس و سطوح مختلف آن آشنا شده‌اید، احتمالاً این سؤال برایتان مطرح خواهد شد که آیا پلی‌استیشن پلاس ارزش خرید دارد یا خیر؟ اگر نظر ما را بخواهید، بله. پلی‌استیشن پلاس – به‌خصوص در سطوحی بالاتر – سرویس ارزان‌قیمتی نیست اما بسیار به‌صرفه است و حداقل خرید سطح اکسترا را به شما پیشنهاد میکنم. البته، اگر از آن دسته گیمرهایی هستید که در طول سال بیشتر وقت خود را صرف یک یا دو بازی خاص آنلاین می‌کنید، شاید همان سطح اسنشیال هم برایتان کافی باشد اما سطح اکسترا و پریمیوم فهرست فوق‌العاده‌ای از بازی‌ها را در مقابل شما قرار می‌دهد. پلی‌استیشن نسبت به ایکس‌باکس بازی‌های بسیار کمتری را در روز عرضه روی این سرویس قرار می‌دهد اما به‌صورت کلی فهرست بازی‌های این سرویس بسیار ارزشمند است و می‌تواند شما را برای مدت‌ها مشغول تجربه‌ی عناوین بسیار خوب در ژانرهای متفاوت کند.

البته، همچون بازی‌هایی که به‌صورت اشتراکی خریداری می‌کنید، می‌توانید پلی‌استیشن پلاس را هم به‌صورت اشتراکی به همراه دوست خود خریداری کنید یا حتی آن را به‌صورت ظرفیتی از فروشگاه‌ها بگیرید و از قابلیت‌های آن بهره‌مند شوید. همچنین می‌توانید سرویس پلی‌استیشن پلاس را برای یک اکانت ریجن ترکیه خریداری کنید که هزینه‌‌ی آن برای شما به مراتب کمتر خواهد بود.